<<< Terug

Huilen in de H.

28 juni 2004, 12:06 uur

Er wordt geboord bij de toiletten. En de muffins staan nu ergens anders, met een vliegennetje eroverheen. Aan enkele tafels zitten moeders en dochters van plusminus 9 jaar, netjes tegenover elkaar. Zacht geklets weerklinkt. Kijkt moeder wat afwezig, dan is dochter ook verzonken in de ruimte om haar heen. Deelt een moeder haar dochter in de zorgen over de boodschappen, dan toont dochter betrokkenheid en helpt moeder met de tassen de H. uitdragen. Allemaal okee. Allemaal rustig en op hun gemak met de gekozen hapjes en drankjes.

Dromerig meisje danst even op en neer naar de balie, moeder lacht.

Klein jochie met stekelkoppie snelt vóór vader de restauratie uit, niet te houden. Vanuit de winkel klinken zijn kreten.

Een oma met haar kleindochter loopt langs de vitrine, het meisje wijst naar chocomel en een broodje. "Een broodje ham en een broodje.uh.. een broodje dát ", wijst grootmoeder naar de bediening. Vooral vrouwendag vandaag. Op de achtergrond hoor ik een typisch relaas van onvrede op het werk. Het wordt met de armen over elkaar en de rug recht uit de doeken gedaan. Naarmate het verhaal vordert wordt de toon luider, met hoge uithalen. Met gebogen rug en veel gehum wordt ertegenover geluisterd, een klankbord met haar jas nog aan. De vertelster heeft zelfs haar trui uitgetrokken en benadrukt met haar wijsvinger hoe ze meedogenloos met haar opponent de vloer aanveegde.

Mannen arriveren voor de lunch. Oudere dame trakteert zichzelf op koffie en slagroomsoesjes. De radio wordt afgewisseld met het fluitmuziekje van de H. We zijn weer thuis.

 

<<< Terug