<<< Terug
Marktdag. Maar nog steeds de toiletten stuk. Misschien daarom zo rustig in de H.? Gedempt gemurmel, een paar lichte toontjes. Precies zoals mijn stemming. Je krijgt wat je bent.
De rokerskant zit helemaal vol, inclusief personeel. De rest zozo. Geen kinderen. Het is ook over lunchtijd.
De oude fragiele dame en haar even fragiele dochter komen binnen. Ik dwing mezelf om eerst eens een tijdje om me heen te kijken. De muffin is heerlijk, misschien moet er nog een koffie bij.
Mijn man belt. Ik nodig hem uit. Onderhand voel ik of mijn humeur al beter wordt. Zucht. Buiten waait de boom op de winkelpromenade. Zal hij de komende verbouwing overleven? Er vallen druppels na een paar hete dagen. Door de opmerkingen van een paar vrouwen over de foto's aan de wand, ga ik daar nu pas goed naar kijken. Paarden. Trompetblazers. Wielrenners. Ik heb ze steeds voor zoete koek genomen. Toch hangt daar kunst aan de wand.
Veel beige sandalen en gezonde schoenen onder de tafels. Schuifelend, wijdbeens of gekruiste voeten.
De oude dochter neemt nog een bakje koffie. Zij heeft drie koffiemelk-cupjes in haar koffie. - Mijn man komt binnen. Ik zie de oude moeder nieuwsgierig kijken. Ik lach naar haar maar ze vertrekt geen spier. Een goede spionne, denk ik.
<<< Terug